Ե ․ ԿԻՐԱԿԻ ԾՆՈՒՆԴԷՆ ԵՏՔ
FIFTH SUNDAY AFTER NATIVITY
Եսայի 63։18-64։12; Տիտոս 1։1-11 ; Յովհաննէս 7։37-52
Isaiah 63.18-64.12; Titus 1.1-11; John 7.37-52
Isaiah 63.18-64.12
Your holy people took possession for a little while, but now our adversaries have trampled down your sanctuary. We have long been like those whom you do not rule, like those not called by your name. O that you would tear open the heavens and come down so that the mountains would quake at your presence— as when fire kindles brushwood and the fire causes water to boil— to make your name known to your adversaries so that the nations might tremble at your presence! When you did awesome deeds that we did not expect, you came down, the mountains quaked at your presence. From ages past no one has heard, no ear has perceived, no eye has seen any God besides you, who works for those who wait for him. You meet those who gladly do right, those who remember you in your ways. But you were angry, and we sinned; because you hid yourself we transgressed. We have all become like one who is unclean, and all our righteous deeds are like a filthy cloth. We all fade like a leaf, and our iniquities, like the wind, take us away. There is no one who calls on your name or attempts to take hold of you; for you have hidden your face from us, and have delivered us into the hand of our iniquity. Yet, O Lord, you are our Father; we are the clay, and you are our potter; we are all the work of your hand. Do not be exceedingly angry, O Lord, and do not remember iniquity forever. Now consider, we are all your people. Your holy cities have become a wilderness, Zion has become a wilderness, Jerusalem a desolation. Our holy and beautiful house, where our ancestors praised you, has been burned by fire, and all our pleasant places have become ruins. After all this, will you restrain yourself, O Lord? Will you keep silent, and punish us so severely?
Եսայի 63։18-64։12
Չըլլայ որ ընդմիշտ կորսնցնենք Սիոնը, քու սուրբ լեռդ. որովհետեւ ահա մեր թշնամիները առժամաբար տիրեցին մեզի, ոտնակոխ ըրին քու սրբարանդ, ու մենք եղանք առաջուան նման, երբ տակաւին մեր Տէրը չէիր դուն, երբ դեռ քու անունդ չէինք կրեր:Եթէ երկինքը պատռէիր եւ երկիր իջնէիր՝ լեռները քու դիմացդ պիտի դողային ու հալէին մոմի պէս, ինչպէս կրակը կայրէ անտառները եւ կը շոգիացնէ ծովերը. հակառակորդներդ պիտի ճանչնային քու անունդ եւ հեթանոսներ պիտի դողային քու դիմացդ. ճիշդ ինչպէս քանիցս իջար եւ անսպասելի հրաշագործութիւններէդ լեռները սասանեցան:Ոեւէ ականջ երբեւիցէ լսած չէ, ոեւէ աչք տեսած չէ Աստուած մը, բացի քեզմէ, որ իրեն յուսացողներուն ողորմի այնպիսի գործերով որ դուն ըրիր: Դուն օգնութեան կը հասնիս բոլոր անոնց որոնք ուրախութեամբ արդարութիւն կը գործեն եւ քու ճամբաներէդ կը քալեն: Բայց մեզի դէմ բարկացած ես հիմա, որովհետեւ մեղք գործեցինք եւ մոլորեցանք: Մեղքով վարակուած եւ պղծուած ենք բոլորս ալ. մեր արդար սեպած գործերն իսկ գարշելի են քեզի համար: Մեր անօրէնութիւններուն պատճառով չոր տերեւներու պէս կը թափթփինք եւ հովերը կը քշեն մեզ: Ա՛լ աղօթող չկայ քեզի, չկայ մէկը որ սթափելով քեզի ապաւինի. երես դարձուցիր մեզմէ եւ մեր մեղքերուն պատճառով մեզ նեղութեան մատնեցիր:Բայց դարձեալ, ո՛վ Տէր, մեր Հայրն ես դուն. մենք կաւ ենք, դո՛ւն ես Բրուտը, եւ բոլորս ալ քու ձեռագործդ ենք: Շատ մի՛ բարկանար մեզի, Տէ՛ր, յաւիտեան մի՛ յիշեր մեր մեղքերը: Տե՛ս, ահա, քու ժողովուրդդ ենք բոլորս: Սուրբ քաղաքներդ աւերուեր են, Սիոնը անբնակ է, Երուսաղէմը՝ աւերակ: Մեր սուրբ եւ փառաւոր տաճարը ուր մեր հայրերը քեզ կօրհնէին՝ հրկիզուեցաւ, եւ բոլոր հոյակապ կառոյցները կործանեցան: Այս բոլորին կրնա՞ս անտարբեր մնալ, ո՛վ Տէր, միթէ լո՞ւռ պիտի մնաս եւ շարունակե՞ս պատուհասել մեզ:
Titus 1.1-11
Paul, a servant of God and an apostle of Jesus Christ, for the sake of the faith of God's elect and the knowledge of the truth that is in accordance with godliness, in the hope of eternal life that God, who never lies, promised before the ages began— in due time he revealed his word through the proclamation with which I have been entrusted by the command of God our Savior, To Titus, my loyal child in the faith we share: Grace and peace from God the Father and Christ Jesus our Savior. I left you behind in Crete for this reason, so that you should put in order what remained to be done, and should appoint elders in every town, as I directed you: someone who is blameless, married only once, whose children are believers, not accused of debauchery and not rebellious. For a bishop, as God's steward, must be blameless; he must not be arrogant or quick-tempered or addicted to wine or violent or greedy for gain; but he must be hospitable, a lover of goodness, prudent, upright, devout, and self-controlled. He must have a firm grasp of the word that is trustworthy in accordance with the teaching, so that he may be able both to preach with sound doctrine and to refute those who contradict it. There are also many rebellious people, idle talkers, and deceivers, especially those of the circumcision; they must be silenced since they are upsetting whole families by teaching for sordid gain what it is not right to teach.
Տիտոս 1։1-11
Ես Պօղոս, Աստուծոյ ծառան եւ Յիսուս Քրիստոսի առաքեալը, կոչուած եմ Աստուծոյ ընտրեալները բերելու հաւատքի եւ ճշմարտութեան ճանաչումին, այն ճշմարտութեան՝ որ աստուածպաշտութեամբ կը գտնուի, որպէսզի յաւիտենական կեանքի յոյսը ունենան: Յաւիտենական ժամանակներէն իսկ առաջ՝ անսուտն Աստուած ինք խոստացաւ այդ կեանքը, իսկ հիմա՝ յարմար ժամանակը հասած համարելով՝ այդ խոստումը յայտնեց իր Աւետարանով, որուն քարոզութեան կոչուեցայ մեր փրկիչ Աստուծոյն հրամանով:
Ո՛վ Տիտոս, մեր հասարակաց հաւատքի ճամբով իմ հարազատ որդիս, թող Հայրն Աստուած եւ մեր փրկիչը Քրիստոս Յիսուս շնորհք եւ խաղաղութիւն պարգեւեն քեզի:
Քեզ Կրետէ թողուցի, որպէսզի եկեղեցիին պէտքերը հոգաս եւ զայն կազմակերպես՝ իւրաքանչիւր քաղաքի մէջ երէցներ կարգելով, ինչպէս որ քեզի պատուիրեցի: Երիցութեան թեկնածուն պէտք է անմեղադրելի ըլլայ, մէկ կնոջ այր ըլլայ եւ հաւատացեալ զաւակներ ունենայ, որոնք անառակութեամբ եւ անհնազանդութեամբ ամբաստանուած չըլլան: Արդարեւ, եպիսկոպոսը՝ որպէս Աստուծոյ տնտես, պէտք է անմեղադրելի ըլլայ: Պէտք չէ յանդուգն, բարկացող, գինեմոլ, կռուազան կամ շահամոլ ըլլայ, այլ՝ հիւրասէր, բարին սիրող, զուսպ, արդար, մաքուր եւ ժուժկալ: Պէտք է ամրօրէն պահէ իր սորված վստահելի վարդապետութիւնը, որպէսզի կարենայ ուղիղ ուսուցումով յորդորել ուրիշները եւ յանդիմանել հակառակորդները:
Որովհետեւ բազմաթիւ անհնազանդներ, դատարկախօսներ եւ միտք պղտորողներ կան, մանաւանդ հրէութենէ դարձածներուն մէջ, որոնց բերանը պէտք է փակել, որովհետեւ անոնք ամբողջ տուներ կը քանդեն, շահամոլութենէ տարուած ուսուցանելով բաներ, որ պէտք չէ ուսուցանել:
John 7.37-52
On the last day of the festival, the great day, while Jesus was standing there, he cried out, “Let anyone who is thirsty come to me, and let the one who believes in me drink. As the scripture has said, ‘Out of the believer's heart shall flow rivers of living water.’ ” Now he said this about the Spirit, which believers in him were to receive; for as yet there was no Spirit because Jesus was not yet glorified.
When they heard these words, some in the crowd said, “This is really the prophet.” Others said, “This is the Messiah.” But some asked, “Surely the Messiah does not come from Galilee, does he? Has not the scripture said that the Messiah is descended from David and comes from Bethlehem, the village where David lived?” So, there was a division in the crowd because of him. Some of them wanted to arrest him, but no one laid hands on him.
Then the temple police went back to the chief priests and Pharisees, who asked them, “Why did you not arrest him?” The police answered, “Never has anyone spoken like this!” Then the Pharisees replied, “Surely you have not been deceived too, have you? Has any one of the authorities or of the Pharisees believed in him? But this crowd, which does not know the law—they are accursed.” Nicodemus, who had gone to Jesus before, and who was one of them, asked, “Our law does not judge people without first giving them a hearing to find out what they are doing, does it?” They replied, “Surely you are not also from Galilee, are you? Search and you will see that no prophet is to arise from Galilee.”
Յովհաննէս 7։37-52
Տօնին վերջին եւ հանդիսաւոր օրը, Յիսուս ոտքի կանգնած՝ բարձրաձայն կ’ըսէր.
– Ով որ ծարաւ է՝ թող ինծի գայ եւ խմէ: Ով որ ինծի կը հաւատայ, ինչպէս Սուրբ գիրքը կ’ըսէ՝ «Անոր սիրտէն կենսատու ջուրի գետեր պիտի բղխին»: Յիսուս ասիկա կ’ըսէր Հոգիին համար, որ իրեն հաւատացողները պիտի ընդունէին. իսկ Հոգին տակաւին չէր տրուած, քանի Յիսուս փառաւորուած չէր: Ժողովուրդէն ոմանք երբ լսեցին այս խօսքերը, ըսին.
– Ասիկա է ճշմարիտ մարգարէն:
Ուրիշներ կ’ըսէին.
– Քրիստոսն է:
Իսկ ոմանք ալ կ’ըսէին.
– Միթէ Գալիլեայէ՞ն պիտի գայ Քրիստոսը: Սուրբ գիրքը չ’ըսե՞ր՝ թէ Քրիստոս Դաւիթ թագաւորի սերունդէն պիտի ըլլայ եւ Դաւիթի քաղաքին՝ Բեթլեհէմի մէջ պիտի ծնի: Եւ Յիսուսի պատճառով տարակարծութիւններ յառաջ եկան ժողովուրդին մէջ: Ոմանք ուզեցին ձերբակալել զինք, բայց ոչ ոք համարձակեցաւ ձեռք զարնել: Երբ տաճարին պահակները վերադարձան, աւագ քահանաներն ու Փարիսեցիները հարցուցին անոնց.
– Ինչո՞ւ զինք հոս չբերիք:
Պահակները պատասխանեցին.
– Այս մարդուն պէս խօսող երբեք չենք տեսած:
Փարիսեցիները ըսին.
– Ի՞նչ, դո՞ւք ալ խաբուեցաք: Իշխանաւորներէն կամ Փարիսեցիներէն ոեւէ մէկը հաւատա՞ց անոր: Մեր Օրէնքը չգիտցող տգէտ ամբոխը միայն հաւատաց: Անոնք արդէն իսկ նզովուած են:
Նիկոդեմոս, Փարիսեցիներէն մէկը, որ նախապէս գիշերով եկած էր Յիսուսի մօտ, ըսաւ անոնց.
– Արդեօք մեր Օրէնքը մարդս կը դատէ՞ նախքան զինք լսելը եւ գիտնալը թէ ի՛նչ ըրած է:
Անոնք պատասխանեցին Նիկոդեմոսի.
– Միթէ դո՞ւն ալ Գալիլեայէն ես. քննէ՛ Սուրբ գիրքերը եւ պիտի տեսնես, թէ Գալիլեայէն մարգարէ չ’ելլեր:
Comentarios