Բ. ԿԻՐԱԿԻ ԱՅԼԱԿԵՐՊՄԱՆ
SECOND SUNDAY OF TRANSFIGURATION
Եսայի 3։16-4։1; Ա. Կորնթացիներուն 1:22-2:5; Մատթէոսի 18:10-14
Isaiah 3.16-4.1, 1 Corinthians 1.22-2.5, Matthew 18.10-14
Եսայի 3։16-4։1
Այսպէս կ’ըսէ Տէրը. «Քանի որ Սիոնի աղջիկները հպարտացան, բարձրավիզ կը քալեն, ցանկալից ակնարկներ կը նետեն, մանրաքայլ կը շարժին եւ ցատկռտելով կը քալեն, որպէս պատիժ՝ պիտի նուաստացնեմ Սիոնի իշխանուհիները եւ զիրենք պիտի մերկացնեմ իրենց զարդերէն»:
Այն օրը տէրը պիտի հանէ անոնց փառաւոր զգեստները եւ ոտքերուն մեհեւանդները, մազի հիւսքերը, գլխազարդ ծամակալներն ու պսակակալները եւ վզի մահիկները, ճակատի գինդերը, օղերը, ապարանջաներն ու շղարշէ շալերը, ապարօշները, քօղէքներն ու մետաքսէ գօտիները, անուշահոտերու տուփերը, յուռութքները, մատանիներն ու քթամանեակները, դիպակէ պատմուճանները, վերարկուները, թիկնոցները եւ ձեռնապայուսակները, հայելիները, բեհեզէ զգեստները, խոյրերն ու քօղերը:
Իրենց հպարտանքին փոխարէն՝ անուշահոտութեան տեղ գարշահոտութիւն պիտի ունենան, մէջքի կամարներուն տեղ՝ չուանէ գօտի, գեղեցկահիւս մազերու տեղ՝ կնտութիւն, ոսկեհիւս դիպակներու տեղ քուրձ պիտի հագնին եւ գեղեցկութեան տեղ ամօթ պիտի ունենան:
Անոնց սիրելի եւ գեղեցիկ զաւակները սուրով պիտի իյնան, իրենց կտրիճները պատերազմի մէջ պիտի սպաննուին: Զարդերու արկղները անարգութեան ու սուգի տապան պիտի ըլլան եւ անոնք պիտի մնան լքուած, առանձին, եւ իրենց քիթերը գետին պիտի քսուին:
Այն օրը եօթը կին մէկ այր մարդ պիտի բռնեն եւ ըսեն. «Մենք մեր հացը կը գտնենք եւ հագուստները կը հոգանք. միայն քու անունդ տուր մեզի, անամուսնութեան նախատինքը վերցուր մեր վրայէն»:
Isaiah 3.16-4.1
The Lord said: Because the daughters of Zion are haughty and walk with outstretched necks, glancing wantonly with their eyes, mincing along as they go, tinkling with their feet; the Lord will afflict with scabs the heads of the daughters of Zion, and the Lord will lay bare their secret parts. On that day the Lord will take away the finery of the anklets, the headbands, and the crescents; the pendants, the bracelets, and the scarfs; the headdresses, the armlets, the sashes, the perfume boxes, and the amulets; the signet rings and nose rings; the festal robes, the mantles, the cloaks, and the handbags; the garments of gauze, the linen garments, the turbans, and the veils. Instead of perfume, there will be a stench; and instead of a sash, a rope; and instead of well-set hair, baldness; and instead of a rich robe, a binding of sackcloth; instead of beauty, shame.Your men shall fall by the sword and your warriors in battle. And her gates shall lament and mourn; ravaged, she shall sit upon the ground. Seven women shall take hold of one man on that day, saying, “We will eat our own bread and wear our own clothes; just let us be called by your name; take away our disgrace.”
Ա. Կորնթացիներուն 1:22-2:5
Եւ թէպէտ Հրեաներ հրաշք կ’ուզեն, իսկ Յոյներ իմաստութիւն կը փնտռեն, մենք խաչուած Քրիստոսը կը քարոզենք, որ գայթակղութիւն է Հրեաներուն համար եւ յիմարութիւն՝ հեթանոսներուն համար, թէպէտ նոյն այդ Հրեաներէն ու Յոյներէն կանչուածներուն եւ դարձի եկածներուն համար՝ անիկա Քրիստոսն է, Աստուծոյ զօրութիւնը եւ Աստուծոյ իմաստութիւնը: Արդարեւ, Աստուծոյ տնօրինութիւնը, որ Յոյներ յիմարութիւն կ’որակեն, իմաստնագոյն է քան մարդկային ոեւէ իմաստութիւն. եւ Աստուծոյ խաչը, որ Հրեաներ տկարութիւն կը համարեն, աւելի զօրեղ է քան մարդկային ամէն զօրութիւն:
Եղբայրնե՛ր, դուք ձեզմէ դատեցէք. ի՛նչ էիք երբ Աստուած ձեզ կանչեց: Ձեզմէ քանի՞ն իմաստուն, հզօր կամ ազնուատոհմ էին մարդկային չափանիշներով: Բայց Աստուած ընտրեց այն՝ ինչ որ այս աշխարհը յիմար կը սեպէ, անով իմաստունները ամօթով ձգելու համար. ընտրեց այն՝ ինչ որ այս աշխարհը տկար կը համարէ, անով հզօրները ամչցնելու համար. եւ ընտրեց այն՝ ինչ որ այս աշխարհը անարժէք, արհամարհելի եւ ոչնչութիւն կը նկատէ, անով ոչնչացնելու համար այս աշխարհի մեծութիւնները: Եւ ասիկա՝ որպէսզի ոեւէ մարդ չպարծենայ Աստուծոյ առջեւ, որովհետեւ Աստուած ի՛նքն էր որ ձեզ բերաւ Քրիստոսի միացուց, եւ մենք Քրիստոսով ճանչցանք Աստուծոյ իմաստութիւնը եւ գտանք մեր արդարութիւնը, սրբութիւնը եւ փրկութիւնը, որպէսզի, ինչպէս մարգարէութեան մէջ գրուած է. «Ով որ կը պարծենայ՝ թող Տիրոջմով պարծենայ»:
Ես ալ, եղբայրնե՛ր, երբ ձեզի եկայ՝ իմաստասիրական մեծ-մեծ խօսքերով չէր որ ձեզի պատմեցի Աստուծոյ փրկութեան ծրագիրին մասին, որովհետեւ միակ նպատակ դրած էի՝ ձեզի ճանչցնել Յիսուսը՝ Քրիստոսը, այսինքն նոյնինքն խաչուած Փրկիչը: Եւ ձեր քով եկած ատենս ալ տկար էի, սաստիկ վախ ու դողի մէջ, եւ իմաստութեան ճարտար խօսքերով չէր որ խօսեցայ կամ քարոզեցի, այլ՝ Սուրբ Հոգիին զօրութեամբ եւ ներգործութեամբ, որպէսզի ձեր հաւատքը հիմնուի Աստուծոյ զօրութեան վրայ, եւ ո՛չ թէ մարդկային իմաստութեան:
1 Corinthians 1.22-2.5
For Jews demand signs and Greeks desire wisdom, but we proclaim Christ crucified, a stumbling block to Jews and foolishness to Gentiles, but to those who are the called, both Jews and Greeks, Christ the power of God and the wisdom of God. For God’s foolishness is wiser than human wisdom, and God’s weakness is stronger than human strength.
Consider your own call, brothers and sisters: not many of you were wise by human standards, not many were powerful, and not many were of noble birth. But God chose what is foolish in the world to shame the wise; God chose what is weak in the world to shame the strong; God chose what is low and despised in the world, things that are not, to reduce to nothing things that are, so that no one might boast in the presence of God. He is the source of your life in Christ Jesus, who became for us wisdom from God, and righteousness and sanctification and redemption, in order that, as it is written, “Let the one who boasts, boast in the Lord.”
When I came to you, brothers and sisters, I did not come proclaiming the mystery of God to you in lofty words or wisdom. For I decided to know nothing among you except Jesus Christ and him crucified. And I came to you in weakness and in fear and in much trembling. My speech and my proclamation were not with plausible words of wisdom, but with a demonstration of the Spirit and of power, so that your faith might rest not on human wisdom but on the power of God.
Մատթէոսի 18:10-14
Զգո՜յշ, մի՛ արհամարհէք այս փոքրիկներէն մէկը. գիտցէք, որ անոնց հրեշտակները երկինքի մէջ միշտ կը տեսնեն իմ երկնաւոր Հայրս: Որովհետեւ Մարդու Որդին եկաւ կորսուածը փրկելու համար:Ի՞նչ կը կարծէք. եթէ մարդ մը իր հարիւր ոչխարներէն մէկը կորսնցնէ, չի՞ ձգեր ինըսունինը ոչխարները լեռան վրայ եւ չ’ե՞րթար փնտռելու կորսուած ոչխարը: Եւ եթէ պատահի որ գտնէ, վստահ եղէք որ աւելի՛ կ’ուրախանայ այդ ոչխարին համար, քան թէ ինըսունինը ոչխարներուն համար, որոնք կորսուած չեն: Նմանապէս ալ Հայրս, որ երկինքի մէջ է, չ’ուզեր որ այս փոքրիկներէն մէկը կորսուի:
Matthew 18.10-14
“Take care that you do not despise one of these little ones; for, I tell you, in heaven their angels continually see the face of my Father in heaven. What do you think? If a shepherd has a hundred sheep, and one of them has gone astray, does he not leave the ninety-nine on the mountains and go in search of the one that went astray? And if he finds it, truly I tell you, he rejoices over it more than over the ninety-nine that never went astray. So, it is not the will of your Father in heaven that one of these little ones should be lost.
Comments